Today’s bad weather, rain,  runny nose and bad cough are the reasons why I decided to stay at home under warm blanket and drink tea with honey and grandma’s  raspberry juice  and  take medicines which I have at home.In the worst case I will wrap up in down jacket and crawl to the doctor. This vision motivated me to take one more sip of hot tea, because it reminded me of the situation which I had last year.

Dzisiejsza plucha, deszcz siąpiący od samego rana, podobnie jak katar z mojego nosa i coraz dłuższe ataki kaszlu sprawiły, że zaczęłam rozważać pozostanie w domu pod ciepłym kocem i wlewanie w siebie na zmianę słodkiej jak ulepek herbaty doprawionej miodem i babcinym sokiem z malin oraz wszelkich dostępnych w aptece środków na przeziębienie.  A w najgorszym wypadku opatulenie się w puchową kurtkę i doczołganie do lekarza. Ta wizja zmotywowała mnie do pociągnięcia jeszcze jednego łyka gorącej herbaty, bo przypomniała mi się sytuacja jaka miała miejsce w zeszłym roku.

sweter z futrzanym kołnierzem swetry bonprix CLICK

jeansy/ jeans Wrangler

torebka/ bag Monnari

botki/ boots Czasnabuty.pl

zegarek/watch Komono

I  had a lot of business trips  and  work, I was often flimsily dressed and as a result I caught strep  throat. I had almost 40 degree fever, I was vomiting and I was feeling really weak. As a workhorse, I was working bravely until  I fainted. My mum came for me and drove me to the local medical center. There,  we heard that doctors surgery starts at  6 p.m. so we have to wait till that time ( it was early afternoon….). Everything would be fine if the doctor wasn’t there at the moment  or was busy with other work. But … ..I got this information from a doctor . For sure if I felt better I would fight for examining me at that moment because I could barely stand. But because I could barely stand I wasn’t able to do this 😉 My mother tried to fight but without positive results  because the doctor kept telling us that doctors surgery starts at  6 p.m. I understand that a doctor finished her work and she won’t get money for extra hours. She simply didn’t have any motivation to help me. We didn’t wait till 6 p.m. I found medical assistance elsewhere. In my recent post about my favourite quotes you could read Ann Landers’ quote  „ Keep in mind that the true measure of an individual is how he treats a person who can do him absolutely no good.”

Sporo podróżowałam służbowo, miałam dużo pracy, często zbyt cienko się ubierałam i w efekcie złapałam paskudną anginę. Gorączka podchodząca pod 40  stopni, do tego wymioty i ogólnie stan totalnego osłabienia. Jako tytanka pracy, oczywiście dzielnie pracowałam, aż zasłabłam. Przyjechała po mnie mama i zawiozła do swojej przychodni, gdzie usłyszałyśmy, że trzeba poczekać do godziny 18, wtedy zacznie się dyżur (wspomnę tylko, że niedawno minęło południe….). Wszystko byłoby w porządku, gdyby lekarza faktycznie nie było w tym momencie, lub byłby zajęty inną pracą. Ale…..to sama lekarka przekazała nam tę informację. Gdybym była w lepszej formie na pewno trochę bym powalczyła o to, dlaczego mnie nie przyjmie teraz, skoro ledwie stoję na nogach. Ale ponieważ ledwie stałam na nogach, nie miałam na to sił;) Moja mama próbowała zawalczyć o przywrócenie do zdrowia własnego dziecka, niestety nieskutecznie, ponieważ Pani doktor nadal kierowała nas na dyżur, który rozpocznie od godziny 18. Rozumiem, że lekarka zakończyła swoją pracę, nie otrzymałaby za pomoc „po godzinach” wynagrodzenia, dlatego też nie miała najmniejszej motywacji do pomocy.Na wieczorny dyżur nie czekałyśmy, uzyskałam pomoc w innym miejscu. W niedawnym poście z moimi ulubionymi cytatami pojawiła się myśl  Ann Landers, że „prawdziwą miarą osoby jest to jak traktuje tych, którzy nie mogą wyświadczyć jej żadnej przysługi”.

You can only imagine what was my surprise when shortly after my illness, I met (as the petitioner) that doctor. I  think she didn’t remember me because she wanted us to come  at 6 p.m.  and besides, I was so weak that I was laying on a bench in the doctors waiting room and I looked more like a  drunk teenage girl who was taken to the doctor by mom than like an elegant  woman in high heels and  chic jacket. I definitely look different at work than on a day when she turned me away.  But she looked exactly the same. The only thing that changed was the level of kindness and prayerful tone. I had an impression that  my decision was her „to be or not to be”. Of course, she asked me for a trifle, but for her it was very important. If I didn’t meet her before, probably I would think  that she is a nice person. It’s a pity that being nice is over at the moment when  you have nothing to offer.

Możecie sobie tylko wyobrazić jakie było moje zdziwienie, kiedy w niedługim czasie po mojej chorobie, spotkałam (jako petenta) ową Panią doktor. Nie sądzę, aby mnie pamiętała, bo na wstępie odsyłała mnie na wieczorny dyżur, zresztą, ja byłam wtedy tak słaba, że położyłam się na ławce w poczekalni i bardziej przypominałam wtedy pijaną nastolatkę, którą mama zabrała do lekarza niż elegancką panią wszpilkach i szykownej marynarce. Zdecydowanie tego dnia w pracy wyglądałam inaczej niż w dniu, kiedy ona odesłała mnie z kwitkiem.Ona z kolei wyglądała dokładnie tak samo. Jedyne co się zmieniło to jej poziom uprzejmości i błagalny ton, jakby od mojej decyzji zależało jej „być albo nie być”. Oczywiście, to o co mnie prosiła było błahostką, choć dla niej ważną. Gdybym nie poznała jej wcześniej, zapewne pomyślałabym że całkiem miła z niej osoba. Szkoda tylko, że bycie miłym kończy się w momencie, kiedy nie możemy zaoferować nic ze swojej strony.

Ps. No, I didn’t turn her away as a revenge 😉 Yes, it was my first thought but I was scared of bad karma so I just helped her.

Ps. Nie, nie odesłałam jej z kwitkiem, aby się odegrać;) Owszem, taka była moja pierwsza myśl, jednak przestraszyłam się złej karmy i po prostu pomogłam jej.